منجی عصر

سر به زیر آمدم ای یار ، الهی العفو

آمدم حضرت غفّار ، الهی العفو

آمدم مجلس اَحیا مگر اِحیا بشوم

مددی یار مددکار ، الهی العفو

من گنه کارم و از کرده ی خود مُنفَعِلم

تو خطا پوشی و ستّار ، الهی العفو

نیمه شب پُشت در بیت تو زانو زده است

بنده ای زار و گرفتار ، الهی العفو

مثل حُر ، پیش تو با گردن کج آمده است

این سیه رویِ خطاکار ، الهی العفو

بِــعلیٍّ  بِــعلیٍّ  بِــعلیٍّ  بِــعلیْ

به همین حیدر کرّار ، الهی العفو

مادرم فاطمه را واسطه کردم امشب

جانِ زهرا ، دگر این بار ، الهی العفو 

به همان دست که در کوچه ز کار افتاد و

... به همان چشم که شد تار ، الهی العفو

به همان خونِ مُطهّر که هنوزم مانده ست

سُرخی اش بر در و دیوار ، الهی العفو

به شهیدی که به گودال جوابش کردند 

با سَرِ نیزه ی اشرار ، الهی العفو

به گلوی علی اصغر ، به علی اکبرها  

به رقیّه ، به علمدار ، الهی العفو 

قسم آخرم این است به آن بانویی

که زَدندش سَرِ بازار ، الهی العفو