منجی عصر

هر کس تو را نداشت لیاقت نداشته ست

هر کس نشد فدات ، سعادت نداشته ست

در چشم اهل معرفت از خار کمتر است

هر کس که رنگ و بوی ولایت نداشته ست

فیضی نبرده از برکاتِ محبّتت

از دشمنت ، دلی که برائت نداشته ست

بی امتحان مِهر علی ، یک تن از رُسُل 

بر دوش خویش مُهر نبوّت نداشته ست

جایی که تو نمونه ی انسان کاملی

گوساله ، حقّ غصب خلافت نداشته ست

بی نام تو نوای اذان بدتر از غِناست

در کشوری که شیعه حکومت نداشته ست

در آستان بیت گِلین ات نوشته اند

این شاه ، تاج و تخت و عمارت نداشته ست

مردی در این جهان به ابالفضل تان قسم

اندازه ی تو رحم و مروّت نداشته ست

آوای " لافتی "ست که پیچیده هر طرف

یعنی کسی به جز تو فتوّت نداشته ست

از طرز ضربه های تو فهمیده ایم که

دستی شبیه دست تو قدرت نداشته ست

تنها ، به قلب کفر زدن کار حیدر است

اینگونه ، هیچ کس دل و جرأت نداشته ست

سرها چه می شود که چنین پَرت می شوند ؟

گر ضربه هات سرعت و شدّت نداشته ست

سرتاسر نقاط جهان را گرفته ای

نامی به قدر نام تو برکت نداشته ست

تنها ، به بارگاه سلیمانی شماست 

جایی که مور ، حسّ حقارت نداشته ست

بیچاره آن کسی ست که برگشته از نجف 

بیچاره تر کسی ست که رُخصت نداشته ست

شب های جمعه ، جز نجف و کربلا ، خدا

جایی به سر هوای زیارت نداشته ست