هجدهم شهریور ماه که کم کم گرمای تابستان رمق های آخر خود را میزند، جلوی صفحه تلویزیون می نشینم. دیدن چهره ی رهبر معظم انقلاب که با اقشار مختلف مردم دیدار داشتند انرژی و گرمایی آرامش دهنده و لذتبخش به جسمم می بخشد.

امام خامنه ای (ارواحنا فداه) در یک پیش‌بینی هوشمندانه، نسخه‌ای برای آینده‌ی رژیم اشغالگر قدس پیچیدند که نه تنها امت حزب الله را، بلکه سایر افراد را نیز به شوری وصف ناپذیر رساند: «یک جمله راجع به رژیم صهیونیستی عرض بکنیم؛ بعد از اتمام این مذاکراتِ هسته‌ای، شنیدم صهیونیست‌ها در فلسطین اشغالی گفتند فعلاً با این مذاکراتی که شد، تا ۲۵ سال از دغدغه‌ی ایران آسوده‌ایم؛ بعد از ۲۵ سال فکرش را میکنیم. بنده در جواب عرض میکنم اوّلاً شما ۲۵ سال آینده را نخواهید دید. ان‌شاءالله تا ۲۵ سال دیگر، به توفیق الهی و به فضل الهی چیزی به نام رژیم صهیونیستی در منطقه وجود نخواهد داشت؛ ثانیاً در همین مدّت هم روحیّه‌ی اسلامیِ مبارز و حماسی و جهادی، یک لحظه صهیونیست‌ها را راحت نخواهد گذاشت؛ این را بدانند. ملّتها بیدار شده‌اند، میدانند دشمن کیست؛ حالا دولتها و بوقهای تبلیغاتی و مانند اینها میخواهند جای دشمن و دوست را عوض کنند، امّا به جایی نمیرسد. ملّتها -ملّتهای مسلمان، بخصوص ملّتهای منطقه- حواسشان جمع است و میدانند.»

25سالی که رژیم غاصب صهیونیستی گمان باطل بر آسوده بودن را برده بود، امام با دو استدلال ریشه های آسوده بودنشان را از بین برد و سوزاند. استدلال اول که ان شاءالله و به توفیق الهی رخ خواهد داد یادآور سکرات موت برای یک انسان بی تقوا می شود، انسانی که از لحظه ای که با خبر می شود که لحظات وداعش نزدیک است دیگر هیچ آسایش و راحتی برایش باقی نمی ماند چرا که ایمانی به آخرت و نیکی اعمالش نداشته و جایگاهی برای خود نمی بیند.

این نکته البته یک آرزو و شعار از سوی رهبر یک حکومت دشمن با رژیم اشغالگر قدس نیست بلکه خود صهیونیست ها هم به روشنی و صراحت هشدار می دهند که روند فعلی به تضعیف و فروپاشی این رژیم خواهد انجامید. از جمله دو هفته پیش، آویگدور لیبرمن، وزیر خارجه رژیم غاصب در جمع سفیران این رژیم می گوید: «غیر از ایران، اروپا نیز در سال 2015 جزو چالش‌های مهم اسرائیل خواهد بود چرا که برخی پارلمان‌ها و دولت‌های اروپایی موضع‌گیری علیه اسرائیل را افزایش داده‌اند». 21 اردیبهشت 92 نیز مئیر داگان، رئیس سابق موساد -سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی- به جروزالم‌پست گفت: «اسرائیل بر لبه پرتگاه ایستاده است. ما نمی‌توانیم خود را اداره کنیم. ریشه تهدید واقعی در سیاست‌های کنونی تل‌آویو نهفته است. اسرائیل به نقطه‌ای رسیده که نمی‌تواند خود را مدیریت کند. ما با پیشامدهای بدی در آینده مواجه می‌شویم».

استدلال دوم اما به روحیه ی جهادی مردم بیدار شده اشاره دارد، روحیه ای که در یمن، سوریه، عراق، مصر و ... به وضوح دیده می شود. بسیاری از مسلمانان دریافته اند که راه مقابله با دشمن و رسیدن به حق و حقوق خود دنباله روی از سیاست روشن اسلام ناب و به تبع آن انقلاب اسلامی، یعنی سیاست مقاومت است. از سوی دیگر آنان مشاهده می کنند که دشمنان روباه صفت در مقابل همین روحیه و خواست مردمی، دست به چه دسیسه ها و آشوب هایی می زدند.

روحیه ی مذکور در لبنان با قوای نظامی اندک و کشوری با وسعت و جمعیت کم تبدیل به دژی پولادین در برابر خون آشامان صهیونیستی گردیده و این رژیم را برای از میان برداشتن آن ناتوان کرده است. همین روحیه و حماسه هاست که مردانی دلیر برابر این دشمنان پرورش می دهد. بوق های تبلیغاتی هم که با تمام توانشان حنجره خود را آسیب می زنند که جای دشمن و دوست را عوض کنند در مصاف با بصیرت و بیداری همین ملت های بیدارشده ناتوان و به زانو درآمده اند.

با این تفاسیر بیانات رهبر معظم انقلاب حضرت امام خامنه ای درخصوص نابودی رژیم صهیونیستی ظرف کمتر از 25 سال آینده نه تنها یک ادعا نیست بلکه یک پیش بینی از سوی تحلیل گر و رصدگری هوشیار است.

"بعضی شب ها خوابم نمی بَرَد"؛ این سخن کوتاه و قابل تامل؛ حکایت دغدغه ای قدیمی از سوی رهبر بزرگترین انقلاب قرن بیستم در سالهای زعامتش بر انقلاب اسلامی ایران است. دغدغه ای در باب فرهنگ! دیدار اخیر رهبر فرزانه انقلاب اسلامی با اعضای هیئت دولت فرصتی برای طرح چندباره ی این موضوع اساسی و مهم بود. ایشان ضمن تاکید بر اهمیت مسئله فرهنگ، خطاب به هیئت وزیران تاکید کردند:"گاهی اوقات مشکلات فرهنگی موجب شده که من شب خوابم نبرده؛ به‌خاطر مسائل فرهنگی؛ یعنی اهمّیّت مسائل فرهنگی این‌جور است." رهبر معظم انقلاب در ادامه با تاکید بر لزوم نظارت بر تولید و عرضه آثار فرهنگی در سطح کشور؛ اهمیت این موضوع را به مسئولین فرهنگی کشور گوشزد کرده فرمودند:"در همه‌ی دنیا مراقبت از محصولات فرهنگی و کتاب و مانند اینها وجود دارد؛ کجای دنیا است که وجود نداشته باشد؟ یک‌جا را به من نشان بدهید... رودربایستی ندارد. اگرچنانچه می‌بینید فلان تئاتر، فلان فیلم، فلان کتاب، فلان نشریه با مبانی انقلاب و مبانی اسلام مخالف است، جلویش را بگیرید و با آن برخورد بکنید... رهاسازی فرهنگ اصلاً جایز نیست."

اظهارنظر توام با نگرانی رهبر انقلاب در مسئله فرهنگ اگرچه چندان غریب و دور از انتظار نبود؛ ولیکن طرح آن در جمع مسئولین اجرایی دولت- و نه اصحاب فرهنگ و هنر!- می تواند معنایی متفاوت داشته باشد. مروری کوتاه بر کارنامه فرهنگی دولت یازدهم می تواند گره های ذهنی موجود در این مسیر را برای مخاطبان این گزارش بیش از پیش باز نماید. مطرح شدن نام علی جنتی برای تصدی کرسی وزارت ارشاد دولت یازدهم شاید از ابتدا مسبب ایجاد بارقه هایی از امید در دل اصحاب فرهنگ و هنر انقلابی بود. جنتی آیت الله زاده ای بود که کمتر کسی دیدگاه های فرهنگی او را می شناخت و شتاخت جامعه از وی؛  بیشتر مبنی بر انتساب وی به پدر انقلابی اش بود. علی اما قصد داشت راه خودش را برود. وی بعدها گفته بود با آنکه فرزند آیت الله جنتی است، مثل او فکر نمی کند و افکارش به هاشمی رفسنجانی نزدیکتر است! جنتی در همان روزهای آغازین کارش گره های ذهنی بسیاری از افراد درباره ی دیدگاه های فرهنگی اش را باز کرد.  وی در مراسم افتتاح استودیوی موزه‌ی موسیقی ابراز امیدواری کرد که بتواند راه خاتمی را در حمایت از موسیقی ادامه دهد.

زمان هرچه پیش می رفت؛ جنتی عزم خود درباره ادامه راه دولت خاتمی در وزارت ارشاد را بیشتر نشان می داد. وی علاوه بر استفاده از افراد فعال در فتنه ی 88، حسین ملک‌احمدی  را که در دوران اصلاحات دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور بود به مقام قبلی خود بازگرداند. مرتضی کاظمی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوران مهاجرانی که در ماجرای تحصن نمایندگان اصلاح طلب مجلس ششم تهدید به استعفا کرده بود، مشاور اقتصادی علی جنتی و عضو هیأت امنای عموم مؤسسات اقتصادی وزارت ارشاد شد و کامران فانی به ریاست هیأت خرید و انتخاب کتاب رسید؛ همان سمتی که در دوره اصلاحات نیز عهده‌دار بود! علی مرادخانی که از زمان وزارت خاتمی تا دوره دوم اصلاحات مدیر مرکز موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود؛ و از جمله مدیرانی که همزمان با استعفای مهاجرانی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به همراه تنی چند از مدیران منصوب مهاجرانی استعفا کرده بود نیز به سمت معاونت امور هنری وزارت ارشاد دولت یازدهم رسید.

مسائلی همچون غائله ی سگ های زرد و صدور مجوز خاکسپاری آنان در قطعه ی هنرمندان بهشت زهرا، ماجرای دفاع وزیر از تکخوانی زنان، اصرار جنتی بر رفع فیلتر شبکه های اجتماعی همچون فیسبوک و ...، اکران فیلم های توقیفی در جشنواره ی فیلم فجر، دعوت رسمی از شاعر هتاک به امام(ره) و رهبر انقلاب برای حضور در جشنواره ی فجر، تعطیلی جشنواره ی ضدصهیونیستی افق نو و چندین مورد ریز و درشت دیگر که ذکر آنها از حوصله ی این گزارش خارج است همگی گواهی بر ادامه ی سیاست های فرهنگی دوران خاتمی توسط یک وزیر دارای ظاهری موجه بود. تغییر نام جشنواره بین المللی فیلم فجر به "جشنواره بین المللی فیلم ایران!" آخرین دست از اقدامات شاذ و غیرانقلابی جنتی و مجموعه همکارش در وزارت ارشاد دولت یازدهم بوده است.

پاک کردن تصاویر شهدا از دیوارهای شهر تهران به بهانه پرت کردن حواس رانندگان و راهی کردن فعالان هنری ضدانقلاب به «دوسالانه ی هنر ونیز» بخش دیگری از اقدامات وزیر فرهنگ کشور بوده است. مجید ملانوروزی مدیر دفتر هنرهای تجسمی وزارت ارشاد به عنوان مسئول مستقیم این تصمیم در این وزارتخانه در گفت‌وگو با خبرگزاری ها، به حواشی به وجود آمده بر سر این مسئله چنین پاسخ داده بود: "من به عنوان رئیس این کمیسون ونیز پاسخگو هستم و کار را تأیید می‌کنم. ما الآن کلی جشنواره و بی‌ینال داریم و سعی کردیم که اعزام هنرمندان را در این جشنواره‌ها تقسیم کنیم و سعی شده همه حضور داشته باشند. اینجا اداره تجسمی هنر انقلاب که نیست!، بلکه حوزه تجسمی هنرمندانی است که در این کشور با گرایش های مختلف کار می‌کنند."

حال شاید کمی بتوان حکمت نگرانی عمیق رهبر فرزانه انقلاب از مسئله فرهنگ و طرح آن در جمع هیئت وزیران را دریافت! ایشان پیش از این نیز با درک شرایط حاکم بر مدیریت فرهنگی کشور؛ از تشکل های خودجوش فرهنگی درخواست کرده بودند تا فعالیت های خود را با قوت و قدرت ادامه دهند. رهبر فرزانه ی انقلاب در توصیه ای راهبردی در اولین روز سال 1393 در صحن جامع رضوی فرمودند: "نکته مهمترِ حرف من در باب فرهنگ خطاب به جوانان مومن و انقلابی است که بصورت خود جوش و با اراده و ابتکار در سراسر کشور به فعالیتهای فرهنگی مشغولند و کارهای بسیار خوبی انجام داده اند. عزیزان من کار را هر چه جدی تر ادامه دهید چراکه فعالیتهای فرهنگی شما از اول انقلاب، نقش مهمی در ایستادگی و پیشرفت کشور ایفا کرده است."

پیش از این نیز پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری در متن حاشیه نویسی از دیدار سال گذشته شاعران با رهبر انقلاب-به قلم محمد قزلی- آورده بود:"صحبت‌های آقا که تمام می‌شود، شعرا صلوات می‌فرستند و باتجربه‌ها بلند می‌شوند برای خداحافظی آخر جلو می‌روند. ازدحام زیاد می‌شود. فیض و برقعی کتاب‌هایشان را می‌دهند به ایشان. آقا از کنار وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که با تأخیر هم آمده بود می‌گذرند و می‌گویند:"با آقای وزیر حرف زیاد داریم، در عرصه فرهنگ اشکال جدی داریم."

علی جنتی اما پس از شرکت در دیدار اخیر هیئت دولت با رهبر معظم انقلاب به برنامه نگاه 1 رفته؛ گفت: "بنده شخصاً اعتقادم بر این است که «فجر» کلمه مقدسی است و منظور از آن فقط ۱۰ روزی که به دهه فجر مربوط می‌شود، نیست بلکه هر زمان ما، «فجر» انقلاب اسلامی است؛ به هر حال تصمیم بر آن شده است که بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر با همین نام اما در زمان دیگر برگزار شود."

هرچه هست؛ علی جنتی اقدام خلاف عرف و قانون معاون خود در حذف نام فجر از بخش بین الملل جشنواره را عملاً محکوم کرده؛ می خواهد نام فجر را به بخش بین الملل بازگرداند. این شاید شروعی باشد بر جبران اشتباهات گذشته و پاسخگویی به دغدغه های فرهنگی رهبر انقلاب. امید است که اینگونه باشد!

اهمیت تفکر زن در جامعه

ه گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، آیت الله مکارم شیرازی در آغاز درس خارج فقه خود در مسجد اعظم با اشاره به حادثه سقوط جرثقیل در  مسجد الحرام و شهادت عده ای از حاجیان در این حادثه و با قرائت فاتحه ای  اظهارداشت: حادثه مسجد مسجد الحرام  که منجر به شهادت عده ای گردید، بسیار دردناک بود.

آیت الله مکارم شیرازی بیان داشت: این حادثه نشان می دهد آل سعود توانایی اداره حرمین شریف را  ندارد؛ کدام عقلی اجازه می دهد که در کنار مسجد الحرام در ایامی که میلیون ها نفر حضور دارند  شما جرثقیل به کار ببرید.

وی با انتقاد شدید از مدیریت حرمین شریفین افزود:  این چه مدیریت و چه هوشی است که در حرم امن  الهی؛ بر اثر بی تدبیری شما این همه حاجی شهید شود.
 

وی با بیان این که حکام عربستان می گویند، طوفان آمد و این جوری شد گفت: حوادث طبیعی مانند طوفان ها همیشه وجود دارد؛  باید مدیریت کرد و  همه هشدار می دهند این دلیل بر سو مدیریت  شما است؛ هرکجا بنای مهمی ، مذهبی یا غیر مذهبی ساخته شود به کسی اجازه نمی دهد  بیایند و تماشا کنند.
 

این مرجع تقلید یاد آورشد: هرکجا بنای بزرگی وجود دارد اجازه برج سازی نمی دهند، شما چرا اجازه دادید برج های 50 طبقه ای را ایجاد کنند.
 

آیت الله مکارم شیرازی با بیان این که عظمت مسجد الحرام برای جهانیان مشهود است گفت: برج های 50 طبقه اطراف حرم را گرفته  و ابهت و عظمت مسجد الحرام را تحت شعاع قرارداده است، آل سعود حرمین شریفین را مال خودشان می دانند؛  این برج ها را ویران کنید با علمای اسلام مشورت کنید تا ابهت مسجد الحرام مشخص باشد.
 

این مرجع تقلید خطاب به علمای اسلام تاکید کرد: علمای اسلام باید حاکمان عربستان را نصحیت کنند راه و روش اداره مسجد الحرام و حرمین شرفین صحیح نیست و باید تغییر کند.

ه گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، حمید رسایی که جزء منتقدین مذاکرات هسته ای و دولت یازدهم به شمار می آید بارها پس از اعلام موضع مقامات دولتی بلافاصله در اینستاگرامش پاسخ های بعضا تندی را داده است؛  این بار نیز در پاسخ به سخنگوی دولت در اینستاگرامش نوشت:

1. رهبر معظم انقلاب ازآنجا که درطول شش سال مذاکره دوره قبل، احساس خطری درنقض خطوط قرمز نداشتند، حتی برای یکبار هم خطوط قرمز نظام را علنی بیان نکردند، اما درطول دوسال اخیر، بارها بصورت علنی برخطوط قرمز درمذاکرات هسته ای پای فشردند.

2. ایشان وقتی دربرابر شایعه سازی جماعتی قرار گرفتند که رهبرى در دیدار خصوصی بابرخی مسئولان با شنیدن سخنان آنها ازخطوط قرمز عبور کرده اند، بصورت علنی بر دروغ بودن این ادعا و عدم تغییر خطوط قرمز درجلسات خصوصی تاکید کردند.

3. بااین همه، برجام درحالی مورد توافق دولت قرار گرفت که اکثر خطوط قرمز تعیین شده توسط رهبری، نقض شده بود!

4. اولین موضع گیری رهبری انقلاب درخطبه نماز عیدفطر بود که برلزوم عبور برجام ازمسیرهای قانونی پیش بینی شده تاکید داشت. کاملا مشخص بود که طبق اصول 77 و 125 قانون اساسی، مسیر قانونی، مجلس شورای اسلامی است.

5. دولت با این همه درتوافقی غیرقانونی با رئیس مجلس، از ارائه لایحه به مجلس خودداری می کرد و ریاست مجلس نیز علی رغم تذکرات مکرر نمایندگان. مطالبه ای در این باره نداشت.

6. تمام تلاش دولت برای خاتمه دادن به موضوع برجام، پشت دربهای بسته شورای عالی امنیت ملی بود اما بعدازرسیدگی به این پرونده درشورایی که اکثریت اعضای آن درموضوع برجام همسو بادولت هستند، بازهم رهبری انقلاب درسخنرانی عمومی خود، به ابهام درتصویب یا عدم تصویب برجام درداخل کشور تاکید کردند! و تنها جایی که میتوانست برجام را تصویب کند، مجلس بود اما بازهم دولت مقاومت می کرد.

7. ظریف، روحانی، عراقچی و... همواره برعدم نیاز رسیدگی برجام در مجلس تاکید میکردند و آن را به صلاح کشور نمی دانستند ولاریجانی هم با سکوت خود تایید میکرد!

8. این همه بهانه جویی در حالی بود که رهبر انقلاب درنهایت دردیدار با خبرگان پرده از توصیه های خصوصی خود نیز برداشتند: بنده به رییس جمهور هم گفته ام که کنار گذاشتن مجلس از موضوع برجام به صلاح نیست. 

اما بعد از این بیانات صریح، باز هم دولتمردان بر لجاجت خود پای فشردند و بهانه جویی کردند. عراقچی گفت: ما بعنوان وزارت خارجه ارائه لایحه برجام را به صلاح نمیدانیم و نوبخت هم صراحتا گفت: نیازی به ارائه لایحه نیست، مجلس اگر کمک بخواهد درخدمتیم!

9. حتی قوم بنی اسرائیل بعداز بهانه جویی های بسیار دربرابر مطالبه پروردگار، در نهایت تن به امر الهی دادند و به هر زحمتی بود، آنچه امر شده بود راانجام دادند. اما دولت آقای روحانی، علیرغم تصریح رهبر انقلاب برعبور برجام ازمسیر مجلس، همچنان دربرابر اجرای قانون مقاومت میکند!

دریافت

دریافت
مدت زمان: 2 دقیقه 35 ثانیه 

به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» جشن تکلیف آرمیتا رضایی نژاد فرزند داریوش رضایی نژاد از شهدای هسته ای کشورمان برگزار شد.

رهبر معظم انقلاب به مناسبت جشن تکلیف آرمیتا یک جلد کلام الله مجید با دست خط خودشان به وی هدیه کردند.

آرمیتا در این مراسم در پاسخ به خبرنگار که از او پرسید مرجع تقلیدت کیست؟ با لحن با نمک کودکانه اش گفت: حضرت آقا.

به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، متن دست خط رهبری بر قرآن اهدایی به "آرمیتا" به این شرح است:

- بسمه‌تعالی
جشن تکلیف بر آرمیتای عزیز مبارک‌باد
امیداست در پرتو قرآن، خوش‌بخت و در راه آرمان‌های قرآنی ثابت قدم باشد انشاالله
‌‌سید علی خامنه‌ای

یک جمعه می بینید نگاه شرقی من / خورشید پیدا می شود از غروب دنیا.
آقا نماز جمعه ی این هفته با تو / پای برهنه آمدن تا کوفه با ما...

دریافت

دیگر قدر قلم را نمی دانیم

حرمت و جای حرف و نوشته ها به چالش کشیده شده اند

قبلا ها دست هایمان را مشت می کردیم و قلم در دست می گرفتیم

بهای کاغذ های گران می پرداختیم

و حرف حساب می زدیم

انقدر که هرچه می نوشتیم قلممان کوچک تر می شد در برابر عظمت نوشته ها

راحت پاک نمی شد هر انچه حک می شد

اگر هم پاک می شد لکه ی سیاهی می ماند تا حواست را بیشتر جمع کنی

تا هرکسی هم که خواست آن را بخواند ، بداند که این متن خطا داشته است

عجب دنیایی شده است ، حرصم را در می آورد

آخر خودم همین متن را بدون در دست داشتن قلمی که اینگونه ستایشش کردم نوشتم

و دارم صفحه ی گوشی ام را لگد می کنم

وقتی مینویسم حس می کنم باید چیزی را بکوبم .... نه بسازم ... نه حک کنم ...

نشد هم پاکش می کنم

اصلا صفحه ی بعد ، چیزی که زیاد است جا ...

اشتباه هم نوشتم کسی نمی فهمد

اشک هم ریختم جایش نمی ماند

پرواز را طاووس ها هرگز نمی فهمند.... سرگرم خود باشی اسارت شکل می گیرد...

برادرم من در این گرما چادرم را محکم میگیرم سخت است گرمم میشود اما... از تو هم خواهشی دارم نگاهت... نگاهت را که به زمین میدوزی گرما برایم لذت بخش میشود من به چادری که روی چشمهایت میزنی ایمان دارم ...

آهای مردی که میگویی چادر نپوش با رنگ سیاهش دلت میگیرد این را بدان من چادرم را پوشیدم تا بارنگ سیاهش دل تو بگیرد تا از من نگاه برداری من عروسک خیمه شب بازی نیستم که در سیاهی شب با هفت رنگ رنگین کمان در نگاه تو ظاهر شوم..

خواهرِ با حجابم..‼️ وقتى دلت میگیرد از پوزخندهاى به ظاهر روشنفکرها... قرآن را باز کن و سوره ى "مطففین" ؛ آیات ٢9 تا34 را نظاره کن : " آنان که امروز به تو میخندند فردا گریانند و تو خندان..."‼️ پس سرت را بالا بگیر...

"الگوی زیبایی برای دیگران باش" سعی کن کسی که تو را می ببیند،آرزو کند مثل تو باشد... از ایمان سخن نگو! بگذار از نوری که در چهره داری،آن را احساس کند... از عقیده برایش نگو..!بگذار با پایبندی تو،آنرا بپذیرد... از عبادت برایش نگو!بگذار آن را جلوی چشمش ببیند... از اخلاق برایش نگو!بگذار آن را از طریق مشاهده تو بپذیرد... از تعهد برایش نگو!بگذار با دیدن تو، از حقیقت آن لذت ببرد... بگذار مردم با اعمال تو، خوب بودن را بشناسند...

“تجریش میره؟” راننده که سرش رو به علامت تایید تکون داد، در عقب رو باز کردم و سوار شدم. پنج دقیقه نگذشته بود که آقایی موبایل به دست سوار شد و وسط صحبتهاش با موبایل، رو به راننده گفت “من دو نفر حساب میکنم” ماشین راه افتاد.

مسافر مذکور خیلی آرام و بدون اینکه صدایش مزاحم من و مسافر جلو و آقای راننده بشود با موبایلش پنج دقیقه‌ای صحبت کرد و مکالمه‌اش تمام شد، همانطور که تلفن در دستش بود به راننده گفت “خیلی خیلی ببخشید، من یه تماس دیگه میگیرم و صحبت میکنم ببخشید”! راننده سری تکان داد و مرد شماره ای گرفت! باید اعتراف کنم که چند ثانیه‌ای چشمهایم گرد شد! تابحال ندیده بودم شخصی برای صحبت کردن با موبایل و ایجاد صدا در یک محیط عمومی مثل تاکسی، آن هم با صدایی خیلی آرام، از بقیه عذرخواهی کند!

بیشتر که فکر کردم دیدم مشکل از من است و فرهنگی که جامعه و مردم‌ش ساخته‌اند وگرنه اصل انسانیت و فرهنگ شهروندی رفتار آن آقاست و انقدر در جامعه ندیده‌ام و انجام نداده‌ام که وقتی با آن مواجه میشوم برایم تعجب آور میشود.

حضور در شبکه های اجتماعی و گروه های مختلف تلگرام، واتس اپ، وایبر و بسیاری نرم افزارهای دیگر تحت عناوین مختلف مثل گروه های کاری، شعر، خرید و فروش و ... اگر چه افراد همدیگر را نمی بینند حتی با رعایت رفتار و گفتار خود اما نمی توانند بی قید شدن در سهولت برقراری رابطه با نامحرم حتی در چت و گفت و گو را منکر شوند.

دختران و زنانی که در دنیای واقعی در روابط خود رسمیت و جدیت را رعایت می کنند اما با عضویت در گروه های مختلف شبکه های اجتماعی به مرور و ناخواسته راه و هدف خود را گم می کنند.

این صمیمیت ها ممکن است در دنیای واقعی بروز نکند اما حضور بی ضابطه در فضای مجازی می تواند فرد را دچار نوعی دوگانگی کند که بر اثر آن ناچار است در فضای مجازی که تعدادی از دوستان و آشنایان را دارد و در دنیای حقیقی عده ای دیگر، رفتاری متفاوت و در مواردی متناقض از خود بروز دهد.

اولی: شنیده‌ای که عده‌ای از خدا بی خبر چه به جان سگ‌ها آورده اند؟ با سرنگ پر از اسید به جان آنها افتاده و آنها را با زجر معدوم کرده اند. انگار نه انگار که سگ‌ها هم انسانند؛ اصلا برابری حقوق سگ و انسان آرزوی ماست؛ حقوق زن = حقوق مرد؛ اصلا سگ‌ها فرشته اند. سگهای سرزمینم خواهران و برادران ما هستند!!‌ حق حیات حیوانات سرزمینم فریاد من است!!‌ بد رفتاری با حیوانات = افزایش خشونت در جامعه؛

به گزارش خبرنگار دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»،محمدرضا کردلو  نماینده‌ی یکی از آحاد دانشجویان ایران نامه ای را به صادق زیباکلام «استاد دانشگاه تهران»نوشت که متن نامه به شرح زیر است:

نامه‌ای به مدیون چکمه‌های رضاخان!

جناب آقای دکتر صادق زیباکلام

استاد محترم دانشگاه تهران و ...

سلام

و اما بعد

از اولین باری که شنیدم روی کرسی دانشگاه از رضاخان دفاع کرده‌اید چند سالی می‌گذرد. آنجا در دفاع از «پهلوی بی‌سواد چکمه‌پوش» گفته بودید: اگر رضاخان نبود باید در زمین دانشگاه تهران چغندر می‌کاشتیم! و یکی از دانشجویان روی سن آمده بود و در پاسخ به حضرتعالی گفته بود: دانشگاهی که می‌خواهد اساتیدی چون شما، ایضا بی‌استدلال، لیبرال و واداده و عاشق آمریکا تربیت کند، همان بهتر که زمینش را شخم بزنند و چغندر بکارند! آنجا در جواب همه وطن‌فروشی‌ها و مملکت به یغمادهی‌های رضاخان یک و حتی یک پاسخ نیاوردید و بی‌استدلال در دفاع از قلدر قزاق کم نگذاشتید.